حال که عزم رفتن داری.....

به نام حضرت دوست......

به کجا میروی؟/؟/؟/؟

به کجا میروی!!!!!!!!!!                  صبر کن !!!!!!!!!!!!!!!      صبرکن!!

عشق !! زمین گیر شود .... بعد برو

یا         دل از دیدن تو سیر شود بعد برو...

ای کبوتر    به کجا !!!

به کجا                     قدر دگر صبر بکن

آسمان پای پرت پیر شود       بعد برو

ای عزیزی که به اینجا آمده ای!!!!! تو اگر گریه کنی بغض من میشکند

خنده کن      عشق نمک گیر شود             بعد برو .....

یک نفر حسرت لبخند تو را .......دارد    صبر بکن

گریه به زنجیر شود    بعد برو..

اما !!!!! اما!!!!

حال که عزم رفتن داری          برو  خدا یار و نگهدارت....               

نظرات 1 + ارسال نظر
امید شنبه 12 خرداد‌ماه سال 1386 ساعت 01:26 ق.ظ http://whitrose.blogsky.com/

سلام.
من نمیدونم این مطالب رو واسه دوریه کی مینویسی.
ولی یه چیزی:
من همییشه با خودم میگم اگه عزیزترین کسم ازدنیا رفت واسش گریه نمیکنم.چون اون از درد این دنیا راحت میشه.
این دنیا همش همینه.درد و رنج.ولی راستش روبگم ازاون موقعی که دست چپ وراستم رو میشناسم ازاین اتفاقات واسم نیفتاده.یادت باشه هممون رفتنی هستیم.
پرواز را به خاطر بسپار
پرنده رفتنی است

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد